معرفی یک روش ساخت پروتز موقتی ثابت بر ایمپلنت

سابقه و هدف: در بیماران با بی دندانی کامل، بازسازی با پروتز کامل ثابت متکی بر ایمپلنت (implant-supported fixed prosthesis) درمانی پیچیده می باشد. در روش رایج پس از قرار دادن ایمپلنت ها در مرحله ساخت پروتز موقتی، پروتز کامل موقت ثابت بدون توجه به پروتز کامل متحرک موجود در دهان بیمار تهیه می گردد که در نتیجه ارتباط منطقی بین مراحل درمان برقرار نمی شود و مواردی چون ارتفاع عمودی اکلوژن و رابطه مرکزی به خوبی حفظ نمی گردند. هدف از این مقاله معرفی تکنیکی است که در آن طی مراحل درمانی از رستوریشن ثابت موقتی استفاده می شود که از دنچر کامل متحرک بیمار تهیه می گردد.گزارش مورد: بیماری مردی است 60 ساله که با بی دندانی کامل در فک پایین به دانشکده دندانپزشکی مراجعه نموده بود. او در فک پایین از دنچر کامل تکی استفاده می کرد. وضعیت دنچر کامل تکی خصوصا در فک پایین شرایط تخریبی برای ریج باقیمانده ایجاد کرده بود. با توجه به وضعیت بیمار و شرایط موجود طرح درمان پروتز ثابت با ساپورت ایمپلنت مورد قبول بیمار و تیم درمانی واقع شد. قبل از جراحی ارزیابی هایی در زمینه کمیت و کیفیت استخوان، عوامل نیرو، تعداد ایمپلنت ها و اندازه و زاویه آنها انجام شد. سپس طی مراحلی دنچر کامل به پروتز کامل موقتی ثابت متکی به ایمپلنت تبدیل شد.نتیجه گیری: یک روش ساخت پروتز موقتی ثابت در بازسازی موفق کامل فک با implant supported metal ceramic restoration معرفی شد.